anxiety

Το άγχος είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα συνδεόμενο με απειλή επικείμενου κινδύνου, που δεν είναι προφανής. Το άγχος περιγράφεται ως μια ενδοψυχική ανησυχία, ενδόμυχη δυσφορία,  που προκαλείται από το συναίσθημα επικείμενης, αόριστης απειλής της δυναμικής ακεραιότητας του Εγώ. Στις καταστάσεις άγχους δεν ορατό αγχογόνο ερέθισμα. Στις καταστάσεις φόβου υπάρχει ορατό φοβογόνο ερέθισμα.

Mια κατάσταση άγχους συνοδεύεται από υπερβολική ανησυχία, ευερεθιστότητα, διαταραχή του ύπνου, πτωχή ικανότητα συγκέντρωσης, ταραχή και κόπωση, συνεπεία της παρατεταμένης ψυχικής καταπόνησης.

Το άγχος είναι μια προσαρμοστική ανθρώπινη εμπειρία που μπορεί να συμβεί σε όλες τις ηλικίες και εξυπηρετεί στην προσέλκυση της προσοχής, προκειμένου να αποφευχθεί ή να αντιμετωπιστεί μια επικείμενη απειλή ή κίνδυνος.

Δεδομένης της εξελικτικής σπουδαιότητας του, το άγχος έχει ισχυρά γενετικά και βιολογικά θεμέλια. Όταν το άγχος εξυπηρετεί αυτή την προσαρμοστική λειτουργία για τον οργανισμό μπορεί να θεωρηθεί ως χρήσιμο.

Παρά τούτο, πολύπλοκα προσαρμοστικά συστήματα, όπως η προσαρμογή μας σε μια απειλή ή κάποιο στρες, εξ ορισμού παρέχει πολλά και συχνά αλληλοσυσχετιζόμενα σημεία διάσπασης ή δυσρυθμίας, τα οποία αν επιμένουν μπορούν να οδηγήσουν σε ψυχοπαθολογία.

Το άγχος έχει περιγραφεί ως ένα κοινό νόμισμα για την ψυχοπαθολογία, που δείχνει ότι είναι μια πρώτη γραμμή και παγκόσμιο μονοπάτι για μας να ανταποκριθούμε  στο στρες και την απειλή.

Το άγχος είναι περισσότερο ή λιγότερο εμφανές σε ασθενείς διαγνωσμένους  πρακτικά με όλες τις ψυχιατρικές και νευροεκφυλιστικές διαταραχές.

Αυτό έχει οδηγήσει στο να περιληφθεί το άγχος ως ένα  διεπιστημονικό  σύμπτωμα μέτρησης [cross-cutting symptom measure] στην ανάπτυξη του  DSM-5 (APA, 2013).